เพลงพระราชนิพนธ์ลำดับที่ 24 ค่ำแล้ว

ทรงพระราชนิพนธ์เมื่อเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2498 ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าจักรพันธ์เพ็ญศิริ นิพนธ์คำร้องภาษาอังกฤษร่วมกับท่านผู้หญิงนพคุณ ทองใหญ่ ณ อยุธยา และท่านผู้หญิงสมโรจน์ สวัสดิกุล ณ อยุธยา ประพันธ์คำร้องภาษาไทย

มีเรื่องเล่าว่า ครั้งหนึ่งพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงอุ้มสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารีไว้ในอ้อมพระกรข้างหนึ่ง อีกข้างหนึ่งทรงอิเลคโทนเพลงพระราชนิพนธ์ Lullaby แล้วสมเด็จพระเจ้าลูกเธอพระองค์น้อยก็หลับไป

ค่ำแล้ว เป็นเพลงที่ทรงพระราชนิพนธ์เมื่อมีพระราชธิดาแล้ว เพลงนี้มีผู้เข้าใจว่าพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงพระราชนิพนธ์พระราชทาน สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี แต่มีผู้นำรับสั่งของสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารีมาเล่าว่า

“สมเด็จ พระเทพฯ รับสั่งว่าที่จริงแล้วไม่ได้ทรงพระราชนิพนธ์เพลงนี้เพื่อสมเด็จพระเทพฯ แต่ว่าเมื่อสมเด็จพระเทพฯ ทรงฟังเพลงนี้ทีไรทรงหลับทุกครั้ง ตอนนั้นท่านเพิ่งประสูติ ใคร ๆ ก็เลยคิดว่าเป็นเพลงสมเด็จพระเทพฯ”

ทำนอง : พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช
คำร้อง : ท่านผู้หญิงสมโรจน์ สวัสดิกุล ณ อยุธยา

วันคล้อยมา
ค่ำแล้วแก้วตาสุริยาเรืองรอน
นอนเสียนอน
จงอย่าอาวรณ์นอนเถิดนะดวงตา
ฟังเสียงเพลง
แว่วดังวังเวงเสียงครวญเครงนภา
จันทร์ฉายมา
พร่างพรายดาราดูงามฟ้าเพลินใจ
โชคนำหนุนบุญส่งมา
งามนักหนาพักตร์อำไพ
ประนมกรขอพรชัย
รัตนตรัยปวงเทวัญ
ดลบันดาล
แต่ความชื่นบานแสนสำราญนิรันดร์
อยู่ด้วยกัน
เป็นมิ่งเป็นขวัญอย่าห่างร้างแรมไกล
สุดรักเอย
ตื่นได้เชยชมดวงใจ